مقایسه اثربخشی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی دارای اختلال دیکته

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی دارای اختلال دیکته بود. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری شامل دانش‌آموزان مبتلا به اختلال دیکته مراجعه‌کننده به مرکز ناتوانی‌های یادگیری صدرای شهرستان تربت‌حیدریه در آذرماه 1393 بود که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و 36 نفر به‌عنوان نمونه نهایی گزینش و به‌ صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند (12 دانش‌آموز روش چند حسی فرنالد، 12 دانش‌آموز روش تدابیر یادیارها و 12 دانش‌آموز گروه کنترل). ابزارهای استفاده شده شامل: مقیاس تجدید نظر شده‌ی هوشی وکسلر برای کودکان و آزمون تشخیصی اختلال بیان نوشتاری (مؤلفه دیکته) باعزت (1389) بود. گروه آزمایشی اول روش چند حسی فرنالد را در 8 جلسه 45 دقیقه‌ای و گروه آزمایشی دوم روش تدابیر یادیارها را در 8 جلسه 45 دقیقه‌ای دریافت نمودند، اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از t وابسته، آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون پیگیری LSD مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از ارائه روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی گروه‌های آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد؛ اما تفاوت معناداری بین روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها مشاهده نشد. لذا روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها به ‌صورت مناسب و طبق اصول مدنظر موجب بهبود مشکلات دیکته نویسی می‌شود.